Pokaż listęUkryj listę

Opoowi ? Plumplumcia→Dla dzieci

                                                                    ˙˙˙˘˘˘≈°≈˘˘˘˙˙˙

Była bardzo malutka, gdy zrodziła się w Wielkim Strumyku, z wyjątkowej kropli ożywczego deszczu. Nie miała kształtu, niewidoczna w wodzie, lecz plumplała głośno od samego początku. Nawet ryby by na nią nakrzyczały, gdyby umiały mówić. Wszelkie falowanie razem wzięte, nie robiło tyle hałasu, co urocza Plumplumcia. Niektóre nieznośne Ropuchy, chciały ją złapać, w celu zadania chociaż kilku wychowawczych klapsów. Ady gdzie tam, nie dały rady. Nie dosyć, że uciekała żwawo, to jeszcze dojrzeć śmigającej nie mogły, bo jak na wstępnie wspomniałem, była tylko kawałkiem przezroczystej wody. Nawet pewnego dnia stary zrzęda szczupak, zapragnął rozrabiaczkę połknąć dla świętego spokoju, ale nic z tego. Znowu zwiała, plumplając zapamiętale.

                    

Mimo wszystko dała się lubić. A przynajmniej większość stworzeń tak uważało, oraz sam Strumyk, którego była częścią. Wielu żyjątkom, radosne, szczere dźwięki, dodawały chęci do życia. Czasami nieznośna a nawet bardzo psotna, jednocześnie sprawiała, że wodorosty przepraszały okoliczną trawę, ryby robiły pocieszne sznupki do żab i nawet stary marudny pierdoła Szczupak, nie chciał jej więcej połykać. I zdawać by się mogło, że wszystko popłynie w dobrym kierunku.

                   

No niestety. Razu pewnego z pobliskiego bajora, przybyła banda obrzydliwych Plumplaków. Te akurat były widoczne, jako przezroczyste, zamglone ciemnością bąble. Zaczęły mieszać wszystkim, we wszystkim. Tak skutecznie, że nawet sam Wielki Strumyk uwierzył w to, co mu fałszywie nakapały. A były to kłamstwa na temat Małej Plumplumpci. Po jakimś czasie całe wodne życie uwierzyło, że przez te wiecznie plumplanie, mają same kłopoty i jest im bardzo źle.

                 

*

W czasie zgromadzenia została osądzona i wydano wyrok.

Zdecydowano, że zostanie wygnana na brzeg.

Tak też się stało.

Po kilku chwilach wsiąkła w ziemię.

                  

*

A wredne Plumplaki zaczęły coraz bardziej dokazywać.

Dokuczać różnorodnie a nawet szarpać biedne ryby, boleśnie za płetwy. Rechotały też złośliwe z kumkania leciwych żab i zmuszały raki, by chodziły do przodu.

Życie w strumieniu upływało smutno i coraz bardziej nerwowo.

Pomału zaczęto wspominać wygnaną i tęsknić za niewidoczną Psotką.

                      

*

Po kilku dniach, w miejscu gdzie wsiąkła Plumplumcia, wytrysnęło źródło niemiłosiernie dźwięczne. Czystej wody przybywało. W końcu wpłynęła do Wielkiego Strumyka.

                  

Plumplaki odpłynęły, aż się za nimi sucho kurzyło. Pierwszy raz oglądano takie zjawisko w wodzie. Nie bardzo wiedziały, dlaczego muszą, ale musiały i już. Jakaś siła ich stamtąd wykurzyła, której nie mogli pokonać.

                 

Po wygnaniu bandy, życie było mniej męczące, chociaż wcale nie łatwiejsze. Często trzeba było płynąć pod prąd, zmagać się z burzami, piorunami i groźnym ciemnym szumem. Nie było łatwo. Nawet w pewnym sensie gorzej, niż za Plumplaków.

               

Lecz o dziwo… jakoś nikt nie narzekał.

     

Co jakiś czas słyszeli ciche, znajome plumplanie.

Domyślali się, kto im spokój zakłóca.

Wierzyli, że jest z nimi.

A przynajmniej chcieli wierzyć. To im dodawało sił.

Teraz sytuacja była zupełnie inna.

Mogli nie zobaczyć, że jej nie widzą.

Średnia ocena: 4.6  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (13)

  • Aisak 31.08.2019
    Plumplumcia :)
  • Dekaos Dondi 31.08.2019
    Aisaczku Dzięki. Pozdrawiam:)
  • Angela 31.08.2019
    Jejciu, jaka ta historyjka urocza : )
    Cudności.
  • Dekaos Dondi 31.08.2019
    Angelo. Dzięki Pozdrawiam:)
  • krajew34 31.08.2019
    Ciekawa historyjka, wreszcie coś co nie jest wierszem, pod którym mogę wejść. :)
  • Dekaos Dondi 31.08.2019
    Krajew34 Dzięki. Pozdrawiam:)
  • kalaallisut 31.08.2019
    Plumpaki i urocze kropelki, które drążą :)
  • Dekaos Dondi 31.08.2019
    K a l i l k a Dzięki Pozdrawiam:)
  • JamCi 31.08.2019
    Oooo :-) plum chlup chlap. Ja to jakoś sobie myślę jednakowoż, że mię coś to przypomina. Jakąś sytuację gdziesik. Chlup plum...
  • Dekaos Dondi 31.08.2019
    JamCi Dzięki. Sytuacja jest podobna jak w Znieważonej Tajemnicy. Pozdrawiam:)
  • JamCi 31.08.2019
    Dekaos Dondi a to se muszę obkukać, bo nie pamiętam
  • Florian Konrad 01.09.2019
    fajna bajcia :)
  • Dekaos Dondi 01.09.2019
    Florianie Konradzie. Dzięki. Pozdrawiam:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania