Pokaż listęUkryj listę

Wieersz <*> Sekundnik

kwiaty na łące płatkami wspomnień

zapachem pamięci minionych dni

tulą do wiatru by zaniósł nad rzekę

siłę co jeszcze ostatnim tchnieniem

pozwala nie tonąć lecz płynąć mi

 

nie to co piękne lecz to co trudne

w tym zaplątaniu zrodzony jest ład

chaos uśpiony w ożywczym źródle

lecz wodę brudzi cuchnący ściek

fałszywą maskę nosi wciąż świat

 

czas się rozwija ze szpuli życia

aż kiedyś zostanie pusta i czysta

sekundnik odsłania beznamiętnie

horyzont co słońca blask nie skusi

mgłą jest spowita końcowa przystań

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • Bożena Joanna 17.02.2018
    W pierwszej zwrotce piękno pozwala egzystować, w drugiej akcentujesz wagę trudu i chaosu w połączeniu ekologicznym ze ściekiem, który zasłania prawdę. Ostatnia zwrotka jest najbardziej poruszająca, gdyż porównujesz koniec naszego życia do pustej szpuli spowitej mgłą czyli do niewiadomej. Pozdrowienia!
  • Dekaos Dondi 17.02.2018
    Dzięki Bożeno Joanno. Pozdrawiam !
  • Krzypaw77 18.02.2018
    W zadumę wpuszczon zostałem...
    Nie mogłem dać mniej niż to da się :)
  • „w tym zaplątaniu zrodzony jest ład” obczaj czy „jest” jest tu niezbędne, coś mi się zdaje, że bez byłoby lepiej.(taka pierdolka)
    Piękny wiersz, taki kołyszący myśli.
    Pozdrawiam
  • Anonim 20.02.2018
    Lekki, nastrojowy wiersz, ale wywołujący zadumę w moim umyśle :-) Naprawdę świetnie przekazałeś myśli. Piąteczka z plusem. Pozdrawiam !

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania