Pokaż listęUkryj listę

Wieersz <*> Kołysanie

łąka

bez rosy sucha

lecz wilgotna

odgłosem strumienia

 

przytulona do ziemi

snem o kwitnieniu

 

słońca promienie

przyjęły jej ciało

 

poruszane wiatrem

drga i faluje

w nieustającym

kołysaniu

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • betti 03.03.2018
    ''Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,
    Wóz nurza się w zieloności i jak łódka brodzi”.

    Nawiązałam do Mickiewicza, jakoś tak mi się skojarzył z Twoim wierszem. Może wpłynęły na to opisy przyrody.

    Podoba ni się subtelność w Twoim opisie. Widzę tę łąkę poruszaną przez wiatr, falującą...

    Pozdrawiam.
  • Bożena Joanna 04.03.2018
    Ładne, tęsknota za wiosną "przytulona do ziemi
    snem o kwitnieniu" - ten fragment najbardziej mi się spodobał". Pozdrawiam serdecznie!
  • Pasja 04.03.2018
    Przebudzenie wiosenne i smakowanie zmysłami wonii i dźwięków.
    Pozdrawiam cieplutko
  • Szudracz 04.03.2018
    A już miałam nadzieję, że to szklana kula. :)
    Ładny, spokojny widok. :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania