Pokaż listęUkryj listę

Wieersz <*> Wybór - 2

idę ja drogą rozgarniam ciemność

pragnę odnaleźć choć skrawki dnia

lecz szare cienie wołają do mnie

czy twe błądzenie sens jakiś ma

 

w gęstym syropie mroku podążam

labirynt złudzeń w lepkiej słodyczy

sens tu umiera a skrzydło piórem

wskazuje drogę do czarnej kaplicy

 

ściany przegnite duszą mi oddech

cuchną słodkawo lecz nie odchodzę

może przez to że pragnę wytrwać

zdołałem pomyśleć zginąć nie mogę

 

dziwna poświata mnie nagle otacza

przezroczyste wszystko jest wokół

umysł dostrzegam swój odmieniony

jutrzenka zamglona dźwigam spokój

Średnia ocena: 4.7  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • Justyska 29.06.2018
    Jeśli nie uciekniemy przed mrokiem i pozwolimy go sobie "przetrawic" to czeka nas nagroda. Byle nie uciekać przed tym co w nas mroczne i nie odpychac bólu, wszystko ma swój czas.
    Podoba mi sie.
    Pozdrawiam!
  • Dekaos Dondi 29.06.2018
    Dzięki Justysko Pozdrawiam
  • Canulas 29.06.2018
    W pierwszej ku polepszeniu melodyjnoaci, dałbym: " czy twe błądzenie sens jakiś ma"

    Troszkę mi się później wiesza łeb podczas czytania. Gdzież tam zgrzyta, choć sam zamysł - przedni.

    Taka dygresja, bo nie wątpliwość. Czy, kiedy rezygnujesz z interpunkcji, zasady jest znak zapytania?
  • Dekaos Dondi 29.06.2018
    Dzięki Canulasie. Trochę zmieniłem. Pozdrawiam
  • kalaallisut 29.06.2018
    Ja teraz tak tematycznie wszystko widzę w jeden ton ostatnio i wyłapuje- wybór dróg życia przejście przez mrok a nie walka, przez ciemność do światła, wyzwolenie - tak to odbieram.Ładnie to ujeles.pozdrawian
  • Dekaos Dondi 29.06.2018
    Dzięki kalaallisut Pozdrawiam
  • puszczyk 29.06.2018
    Ja uważam, że jest przesadnie stylizowane na XIX wieczną poezję.
    W ostatnim wersie drugiej strofy gubi się rytm.
    Podobnie w trzecim, trzeciej.
    I w ostatnim wersie.
    Takie tanie, płakusianie na miarę Młodej Polski (To już początek XX wieku) :)))
    A mamy XXI !
  • Pasja 29.06.2018
    Witam
    Wybory nie zawsze są jasne. Czasem przesłania ciemność. Takie jest życie. Upaść to nie jest sztuka, ale podnieść się z upadku jest ważne.
    Pozdrawiam serdecznie
  • puszczyk 29.06.2018
    A tu znowu o przesłaniu...
    A wiersz, jako byt poetycki...?
    Kiedyś zrobiono eksperyment. Małpa dostała pędzel i porobiła bohomazy.
    Podpisał się pod tym znany malarz.
    Nie muszę chyba wyjaśniać, co pisali o obrazie, eksperci.
    Dekaos, to akurat nie prztyk do Ciebie. To jest niezły wiersz, ale napisany w konwencji fatalnej.
    Raczej dotykam beznadziejnych komentów.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania