Pokaż listęUkryj listę

Wieersz <*> Kolor Wiatru

biała kartko twe literki

sens tworzyły

wciąż kochane

już ich nie ma niewidoczne

w tajemnicę

są wpisane

 

polny kwiatku co tu gnijesz

ziemia chłonie

twoje ciało

nagle stracisz z oczu łąkę

wiosną wróci

co zabrano

 

patrzysz w lustro obraz inny

z tyłu pustka

też nic nie ma

spójrz uważniej widzisz siebie

na krawędzi

twego cienia

 

słyszysz głosy gdzie brak echa

tu słów szukaj

i wypatruj

tam je znajdziesz gdy poczujesz

nawet dotkniesz

kolor wiatru

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • TseCylia 16.07.2018
    Dobra kontynuacja. 5.
  • betti 16.07.2018
    Powiem Ci DD, że z fragmentów, które tu czytam powstałby piękny wiersz. Niektóre wersy masz cudowne, taka przeplatanka. Dobry, zły i znowu dobry i znowu takie o, popracuj nad nim, bo szkoda, żeby umarł jak inne...
  • Pasja 16.07.2018
    Witam
    Wiatr i kolor... ciekawe połączenie. Stworzyłeś obraz przemijania w kolorze.
    Pozdrawiam serdecznie
  • Justyska 16.07.2018
    Koło życia, wrażliwość pozwala na dostrzeżenie niedostrzegalnego.
    Trzecia strofa najbardziej.
    Pozdrawiam
  • Angela 16.07.2018
    Ja napiszę po prostu, że wiersz podobał mi się w całości i nic bym nie zmieniała : ) 5
  • Bożena Joanna 16.07.2018
    Piękne zdanie "widzisz siebie
    na krawędzi
    twego cienia". Pozdrowienia!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania