Zakazana miłość i skarb Rozdział 2 Wyfrunięcie z klatki część 5

Do sypialni księżniczki weszła służąca, mówiąc – Pora wstawać wasza królewska mość.

Jednak Rozalii nie było w pokoju, za to otwarte okno balkonowe, leżący na łożu miecz, połyskujące na podłodze odłamki szkła oraz ścięte włosy. Młodą służącą ogarnęła panika, chwyciła się za twarz i z krzykiem wybiegła z pomieszczenia.

Statek zmierzający do Wiecznego miasta płynął po bezkresnych wodach oceanu. Rozalia z zachwytem podziwiała widoki, nigdy wcześniej się tak nie czuła, jej serce przepełniała radość zaś ciało było lekkie jak piórko, chłonęła tę chwilę, gdyż wcześniej mogła sobie o tym jedynie pomarzyć. Eryk tymczasem kierował statkiem, ster trzymał dumnie i pewnie, w pewnym momencie spojrzał na chłopaka którego przyjął do załogi, w tej samej chwili do Eryka zbliżył się najstarszy członek załogi Jack.

- Zmienisz mnie na chwilę? – spytał Eryk.

Jack nic nie mówiąc przejął ster, lecz jego mina wyraźnie skazywała na to, że coś bardzo mu się nie podoba.

- Co ci jest?

- Skandal! Trzy baby na statku.

- Tak ci to przeszkadza?

- Baba na statku przynosi pecha!

- Przykro mi to mówić, ale na statku są cztery kobiety.

- Twoja siostra to co innego, ale tamte!

- Jedna z nich jest naszą przewodniczką.

- Niech będzie, Ale te dwie młode Seluz i Pul, Pul ….

- Pulchrituda – Dokończył młodzieniec.

- Mniejsza o to! Tylko zawrócą naszym chłopakom w głowach!

- Tobie to już na szczęście nie grozi – odparł Eryk żartobliwie klepiąc go po plecach.

Podczas gdy zachwycona Rozalia rozkoszowała się niezwykłymi chwilami, Pulchrituda obserwowała ją z pewnej oddali, na jej twarzy pojawił się tajemniczy uśmiech.

- Bardzo sprytnie księżniczko, wiedziałam, że ci się uda. Ciesz się wyprawą najmocniej jak tylko możesz, gdyż będzie to twoja ostatnia podróż w życiu.

W pałacu zrobiło się ogromne zamieszanie, do sali tronowej wszedł trzydziestoletni mężczyzna. Zmartwiona królowa głośno szlochała, z jej oczu spływały obfite strumienie łez. Król natomiast siedział bardzo zadumany i skupiony, na widok wchodzącego mężczyzny gwałtownie się poderwał.

- Przybyłem najszybciej jak tylko mogłem, wasza wysokość – rzekł mężczyzna oddając pokłon.

- Dobrze ze jesteś kapitanie.

- W czym mogę służyć?

- Chodzi o naszą córkę…. uciekła. Co prawda robiła to wiele razy, lecz tym razem sprawa wygląda znaczne poważniej. Postawiliśmy straż na równe nogi, przetrząsnęli całe miasto, pobliskie tereny oraz port i ani śladu.

- To naprawdę zadziwiające – Odparł kapitan

- Zakochała się w Eryku, wiesz kogo mam na myśli.

- Tak wasza wysokość

- Podejrzewam, że ją uprowadził, że zaciągnął ją w tę piracką bandę. Liczę na pana doświadczenie, jesteś najwyższym rangą kapitanem królewskiego okrętu .

- Ja kapitan floty królewskiej sprowadzę księżniczkę Rozalię z powrotem do domu całą i zdrową, daję słowo.

Ciąg dalszy nastąpi

Zapraszam na mojego bloga

opowiadaniaipasja.blogspot.com