Zakazana miłość i skarb Rozdział 8 Miłosne wyznanie część 2

- Niewiarygodne, kochasz się w Mirandzie. Jak długo?

- Od dawna mi się podoba.

- Jeśli chodzi o nią, to raczej spodziewałabym się chłodnego odrzucenia.

Tom poczuł się jakby go przebito włócznią.

- Co nie oznacza, że tak będzie – dodała klepiąc go po plecach.

- Nie wiem co mam robić, każda rozmowa kończy się na niczym.

- To musi być coś nadzwyczajnego!

- Na przykład?

- Romantyczna kolacja!

- Ale ona codziennie robi kolację, dla niej to nie będzie nic nadzwyczajnego.

- Nie ona będzie robić kolację, tylko ja!

- Ty? A w ogóle umiesz gotować?

- Zaplanuję waszą randkę krok po kroku. Nic się nie bój i zdaj się na mnie.

O godzinie trzynastej Miranda w swej maleńkiej kuchni szykowała obiad, gdy nagle pojawiła się Rozalia.

- Witaj Miranda!

- Już się witałyśmy.

- Co robisz?

- Obiad.

- Obiad! To wspaniale!!

-Wszystko z tobą dobrze? Wyglądasz dziwnie.

- Mogę ci pomoc?

- Co tak cię wzięło na pomaganie w kuchni?

- Skoro już się wydało, że jestem dziewczyną to przecież teraz mogę ci pomagać w kuchni.

- W porządku, możesz obrać i pokroić warzywa.

- Już się robi!

- Tylko ostrożnie, noże były wczoraj ostrzone, więc uważaj by się nie za….

- Zacięłam się!!!

Eryk szedł sobie spokojnym krokiem, gdy mijał kuchnię usłyszał przeraźliwe krzyki.

- O mój Boże! Wszędzie jest krew!!!

Eryk blady jak śnieg wbiegł do kuchni.

- Co się stało!!!

-Nic się nie stało! Rozalia zacięła się tylko w palca i robi aferę.

- Tylko się zacięła?! Zawsze jesteś taka miła! – odparła zbulwersowana Rozalia.

- Rozalio co ty właściwie robisz w kuchni? – spytał Eryk.

- Nic ci do tego!!!!

Nagle z nikąd pojawił się Bill, stanął obok Eryka i powiedział bardzo poważnym tonem.

- Kobiety nie powinno wyganiać się z kuchni, one po to się rodzą by w niej siedzieć.

Wtem upadł z głośnym łomotem, a to z powodu patelni którą rzuciła w niego Miranda.

- O jedzeniu możesz zapomnieć!!!

Lecz ten tylko jękną obolały.

Ciąg dalszy nastąpi