Zakazana miłość i skarb Rozdział 8 Miłosne wyznanie część 1

Rozdział 8 Miłosne wyznanie

Nazajutrz Rozalia obserwowała ocean, nieopodal Smaffie uczył swą papugę mówić, lecz nieskutecznie, ptak mówił tylko – Daj ciastko!

- Dziś robimy kolejny postój – oznajmił Eryk.

- Może pójdziemy do karczmy i się upijemy! – zaproponował Bill.

Niespodziewanie do Rozalii podszedł Tom.

- Rozalio masz czas?

- Tak, czy coś się stało?

- Tak jakby, muszę z tobą pogadać.

- Więc mów.

- Powiec jak to jest być w kimś zakochanym?

Rozalia cała poczerwieniała.

- Być w kim zakochanym, zwłaszcza ze wzajemnością jest czymś wspaniałym. Nie ma nic piękniejszego gdy dwie zupełnie obce sobie osoby stają się jednym ciałem i jedna duszą. To wspaniałe kochać i być kochanym.

- Co zrobić gdy jest się w kimś zakochanym ale nie ma się odwagi tego powiedzieć?

- Chyba nie tchórzysz przed dziewczyną?! Nie możesz rozmyślać musisz działać!

- A co jeśli spróbuję i zostanę odrzucony?

- To zaczniesz rozglądać się za inną, a jeśli nie zostaniesz zignorowany, to może byłbyś już z tą osobą.

- Może i masz rację.

- A teraz mów w kim kochasz się skrycie?

- Naprawdę chcesz wiedzieć? – odarł przeszywając ją poważnym wzrokiem.

Rozalia poczerwieniała jeszcze bardziej.

- Ty chyba nie chcesz powiedzieć, że…

- Nie, to nie o ciebie chodzi.

- Całe szczęście, źle zrozumiałam to spojrzenie.

Obaj zaśmiali się, po czym odetchnęli z ulgą.

- Powiem ci pod warunkiem ze nie będziesz się śmiać.

- Tak, tak.

- Podoba mi się…

Tom cichutko wyszeptał imię swej miłości Rozalii do ucha.

- Że co?!!! Miranda ci się podoba?!!!! – wrzasnęła na cały głos.

Tom chwycił ją a usta.

- Cicho! To miał być sekret!

- Przepraszam – odparła cichutko.

- Już nie musisz szeptać.

Ciąg dalszy nastąpi