Zakazana miłość i skarb Rozdział 7 Marzenie część 2

- Chciałabym cię o coś zapytać.

- Słucham.

- To prawda?

- Ale co?

- To co mówiłaś o domu, ucieczce i ślubie?

- Tak.

- I to naprawdę jest twoim marzeniem? Bycie wolną i niezależną?

- Gdyby całe moje życie mogło wyglądać tak jak teraz, to by było wspaniale.

- A dom?

- Ja nie mam domu.

- Co zrobisz jak wyprawa dobiegnie końca?

- Nie wiem, jak wrócę to czeka mnie straszna awantura. No i będę musiała wyjść za tego idiotę. Chyba, że nie wrócę i zostanę z wami.

- Zamierzasz prowadzić koczowniczy tryb życia?

- Dlaczego nie.

- Kto by pomyślał ,że to o czym inni tak usilnie marzą, inni nie dostrzegają, odrzucają a nawet nienawidzą.

- Co mówiłaś?

- Nie, nic. Nieważne.

- Mirando jakie są twoje marzenia?

- Nie mam marzeń.

- Bzdura, każdy je ma.

- Ja nie jestem każdy!

Miranda chciała odejść zezłoszczona, lecz Rozalia chwyciła ją za rękę.

- Mi możesz powiedzieć.

- Ja już dłużej tego nie zniosę! Mam dość ciągłego bycia dla innych! Gdzie w tym jestem ja?!! Wyszłam teraz na okropną egoistkę.

- Nie prawda, trzeba być dobrym dla innych, ale o sobie też należy myśleć. Mów dalej.

- Ale musiałabym zacząć od samego początku – Odparła Miranda ocierając łzy.

- Mamy czas.

Ciąg dalszy nastąpi