Pokaż listęUkryj listę

Uparta miłość t.II r.8 [4]

– Toteż był rad widząc, że ktoś prosi ją do tańca. Vassilissis stał przed stolikiem i błagał wzrokiem, by nie odmawiała. Najpierw wielkie zdziwienie, później radość i nareszcie refleksja – kłamał, że wyjeżdża/ A może?...

- Nie wyjechałeś? Przedłużyłeś pobyt? Zamiast odpowiedzi przytulił ją, a gdy zerknęła na twarz, zobaczyła w oczach łzy. Jego bliskość, dotyk, były rozkosznie miłe; ale, że dane im było doświadczać tej błogości na krótką chwilę – miała ściśnięte gardło.

- Is it possible? Is it really our last meeting? - powtarzał w rozterce – Won”t will we meet no more

– Be happy - odrzekła ze smutkiem.

Adaś, aczkolwiek bardzo zajęty pozostałymi paniami, spostrzegł przedłużającą się nieobecność małżonki. Odnalazł ją w momencie, gdy Grek stawiał na stoliku napój orzeźwiający. Poczekał aż żona wypije, ujął ją pod ramię , skłonił się grzecznie Vassilissowi i poprowadził do swoich. Po drodze zapytał;

- Co to za typ? Mam wrażenie, ze już go widziałem.

– A mało to różnych typów dookoła? – zbyła go.

Później już uprzedzał każdego, kto chciał zaprosić żonę do tańca. Czarna koszula Greka mignęła Mirce parę razy w tłumie, potem już go nie widziała.– Toteż był rad widząc, że ktoś prosi ją do tańca. Vassilissis stał przed stolikiem i błagał wzrokiem, by nie odmawiała. Najpierw wielkie zdziwienie, później radość i nareszcie refleksja – kłamał, że wyjeżdża/ A może?...

- Nie wyjechałeś? Przedłużyłeś pobyt? Zamiast odpowiedzi przytulił ją, a gdy zerknęła na twarz, zobaczyła w oczach łzy. Jego bliskość, dotyk, były rozkosznie miłe; ale, że dane im było doświadczać tej błogości na krótką chwilę – miała ściśnięte gardło.

- Is it possible? Is it really our last meeting? - powtarzał w rozterce – Won”t will we meet no more

– Be happy - odrzekła ze smutkiem.

Adaś, aczkolwiek bardzo zajęty pozostałymi paniami, spostrzegł przedłużającą się nieobecność małżonki. Odnalazł ją w momencie, gdy Grek stawiał na stoliku napój orzeźwiający. Poczekał aż żona wypije, ujął ją pod ramię , skłonił się grzecznie Vassilissowi i poprowadził do swoich. Po drodze zapytał;

- Co to za typ? Mam wrażenie, ze już go widziałem.

– A mało to różnych typów dookoła? – zbyła go.

Później już uprzedzał każdego, kto chciał zaprosić żonę do tańca. Czarna koszula Greka mignęła Mirce parę razy w tłumie, potem już go nie widziała.

 

Średnia ocena: 1.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

    Napisz komentarz

    Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania