Uparta miłość t. III r.5[2]

Rozgrzane powietrze falowało nad ogniskiem, z pobliskich szuwarów słychać było ostatnie nawoływania licznego tam ptactwa i ten przejmujący, piękny głos Jagusi...Zebrane towarzystwo zamilkło, zasłuchało się. Repertuar miała szeroki - i dumki rosyjskie i coś po angielsku i po włosku.

- Gdzie ta koza się tego nauczyła? - dziwił się ojciec.

- Ma talent , dziewczyna, doprawdy nie pomyślałbym, że ona taka muzykalna - dziwił się Dalszewski delektując się zimnym piwkiem.. Nawet Tomek i Sabina, zawzięcie o czymś dyskutujący, zamilkli i słuchali. Jednakże w najwyższym stopniu zachwyconym był Maciek. Doznania tego wieczoru sprawiały, że był jak nieprzytomny.

- Zadurzył się chłopaczyna po uszy na swoją biedę - pomyślała Mirka obserwując sympatycznego sąsiada.

W niedzielę, po obiedzie, Adam szykował się do drogi; zaproponował Sabinie, że ją zabierze do Poznania. Mocno zażenowana odrzekła, że już umówiła się z Tomaszem, że ruszają we wtorek skoro świt.Mąż pozanosił do samochodu torby i już miał wsiadać do samochodu, gdy podbiegła do niego Jagusia. żywo gestykulując wykładała swoje racje; ojciec wyjął portfel i wręczył jej jakąś sumę pieniędzy. Mirka stała przy oknie i wszystko widziała.

- A to co, do licha?Daje jej pieniądze po kryjomu, za moimi plecami? Wyszła przed dom, aby to wyjaśnić. Córka ulotniła się w oka mgnieniu. Adam niecierpliwił się bardzo, że już musi jechać, że nie ma czasu na dyskusje.

-Obiecałem jej kiedyś parę złotych na jakieś jej ciuszki, no i dałem. Stało się coś? Ucałował żonę, wsiadł do samochodu i ruszył w drogę.

W poniedziałek od rana nowomianowana dyrektorka musiała być w szkole. Umówiła się z paroma kolegami, bardzo jej przychylnym; trzeba było przydzielić przedmioty, sprawiedliwie podzialić godziny i nadgodziny, by wszyscy byli zadowoleni. Poleciła Jagusi , by dotrzymała towarzystwa i nakarmiła gości i pojechała.Wróciła pod wieczór, bardzo zmęczona, ale zadowolona. Wszystko, co najważniejsze było ustalone - można było zwoływać posiedzenie Rady Pedagogicznej. Córka czekała z gorącym posiłkiem; podziękowała i poprosiło o mocną herbatę; by nie tracić czasu poszli bowiem na obiad do gospody. Jagusia relacjonowała, jak minął dzień

.-Goście rano poszli na przechadzkę do lasu, wrócili w południe. Nawet, mimo suszy, parę grzybów przynieśli. Zrobiłam obiadek -palce lizać, sama zobaczysz. Obawiam się, jednakże, ze nie bardzo widzieli, co mają na talerzach - tak byli pochłonięci rozmową, zapatrzenie w siebie. Ciotka Sabina zastawiła sidła na naszego Tomka, a ten dał się omotać.

- Skąd takie wnioski ?śmiała się matka.

- No patrzy na nią ,jak ciele na malowane wrota! Później pani Renia zaprosiła ich na kawę. A teraz wzięli Kaśkę i pojechali na zakupy i Julkę mają odebrać z dworca, bo dziś wraca od dziadków. Żebyś słyszała , mamo, jakie ciotka idiotyczne pytania zadawała Tomkowi, no bo on opowiadał, jak towarzyszył z grupą dziennikarzy naszemu papieżowi. A ona: Gdzie taki dziennikarz śpi? To są pokoje zbiorowe?Czy, jakby chciał, to mógłby z papieżem pogadać? - całkiem , jak taka małolata! Ojejku, ale chmury, lecę po pranie! - Jagusia wybiegła a matka pomyślała: Raduje się moje serce, jak ona jest przy mnie, jak się tu krząta. - i popatrzywszy na wysprzątaną kuchnię, dodała czule; moja sikoreczka kochana!