Drabble - Chomik

[O→CHOMIK]

̰

Jestem trupem. Zmarłym mordercą. Stoję w szarym pomieszczeniu. Na stoliku biega chomik w kołowrotku. Obok siedzi Postać.

– Tu zacznie się twoja kara.

– Ale...

– Czas ''ale'' przeminął. Widzisz chomika?

– Widzę.

– To dobrze. Bo za chwilę, znajdziesz się tam gdzie on. Gwałt, dźgnięcie nożem, podcięcie gardła. I tak w kółko. Zaprzestanie niemożliwe. Uwierz na słowo. To będzie coraz bardziej męczące. Wiele razy się porzygasz. Ale to tylko połowa kary. Mniej dotkliwej.

– Mniej?

– Najgorsze będzie to, że nie będziesz świadomy, kiedy się kara zakończy i czy uzyskasz przebaczenie.

– A jeżeli nigdy?

– To będziesz wiedział, że jesteś w piekle, by wiecznie powtarzać swoją zbrodnię.

=============================================//===============================================

[O→CHOMIK - 2]

Jestem trupem. Zmarłym. Nikogo nie zabiłem. Stoję w przytulnym, słonecznym pomieszczeniu. Na stoliku biega chomik w kołowrotku. Obok siedzi Postać.

– Tu zacznie się Twoja nagroda.

– Fajnie mi.

– Mnie też miło. Widzisz chomika?

– Widzę.

– To dobrze. Bo za chwilę znajdziesz się tam gdzie on. Podchodzisz do głodnego. Ofiarowujesz mu chleb. Zamieniasz z nim kilka miłych słów i wracasz do swoich zajęć. I tak w kółko. Uwierz mi. To bardzo przyjemnie, powtarzać swój dobry uczynek. Odczuwać z tego tytułu, bezgraniczną, czystą radość.

– Ale...

– Spoko. Bez obaw. Nie będziesz wiedział, kiedy nastąpi koniec nagrody, żeby się lękać, że już za chwilę.

– Hmm.

– R̲o̲z̲u̲m̲i̲e̲m̲ ̲ ̲ ̲ ̲