Poprzednie części: Drabble - Ciotka

Drabble→Depozyt

– Taka podmianka jest możliwa?

– Jak najbardziej. Za odpowiednią opłatą, może pan zostawić w depozycie: smutek i jakiekolwiek uczucia, które pana dręczą. Oczywiście po powrocie, oddamy panu wszystko nienaruszone.

– A w zamian...

– ... wszczepimy panu radość z życia. Przecież tego pan właśnie oczekuje. Nieprawdaż?

Widzę faceta leżącego na ziemi. Rozpoznaję. To ten od depozytu. Ktoś go wali po twarzy. Gościu jęczy i patrzy na mnie błagalnie. Po chwili leży samotnie na chodniku, cały we krwi.

– Panie, dlaczego pan mi nie pomógł?

– Nie mogłem. To było takie zabawne.

Dziwnie mi tak jakoś. Przechodzę obok siebie, lecz tam już nikogo nie ma.

Następne części: Drabble - Księżniczka Rithana Drabble - Koniec Wędrówki Drabble→Decyzja Matki

Komentarze (7)

Angela 06.03.2019
O, to było naprawdę dobre, zmuszające do refleksji.
Mia123a 06.03.2019
Drabble - krótka forma literacka z zaskakująca puentą. A zawsze się zastanawiałam co to takiego.
Pięknie napisane, okrutne ale piękne.
Adelajda 06.03.2019
Bardzo fajny pomysł z tym depozytem.
Tak lakonicznie i na szybko - po prostu mi się podobało :)
Pozdrawiam.
jesień2018 07.03.2019
Najpierw pomyślałam - tego bym właśnie chciała (akurat się wstrzeliło w ten poranek), ale hmmm jednak nie. Bardzo fajne drabble. Prawdziwa końcówka.
kalaallisut 07.03.2019
O kurcze! :D zakończenie... A depozyt fajny pomysł, przydałby się czasami ...tylko...no...;)))
Wrotycz 07.03.2019
"Przechodzę obok siebie, lecz tam już nikogo nie ma." - dziwna konstrukcja, ale rozumiem.

Przeszedłem obok siebie. - a tak nie wystarczy?

Programowanie psychiki zawsze będzie katastrofą.
Fajne przemyślenia.
Pozdrawiam:)
Pasja 08.03.2019
Witam
Dlatego nie pozostawiajmy uczuć i smutku w jakimś depozycie. One są nam tak potrzebne jak powietrze. Radość razem z nimi tworzy fajny team.
Pozdrawiam

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania