Jest-Takie-Miejsce 38

CZY JESTEM ZAKOCHANA W KUBIE???

Nooo, walnęła prosto z mostu. Żałuję, że nie widzę teraz swojej miny. Za to widzę minę Focusa. Bardzo się powstrzymuje, żeby nie wybuchnąć śmiechem. Ale dowaliła… Spodziewałam się wszystkiego. Myślałam, że to będą pytania typu:

- Czy dogadałaś się z Kubą?

- Czy nadal nie podoba ci się grupa?

- Dlaczego nie lubisz Olgi?

- O co się pokłóciliście na schodach?

Na wszystko miałabym piękną odpowiedź. Nie byłoby dla mnie żadnym problemem mówić o tym, na co się nastawiłam. Wiedziałam, że rozmowa będzie dotyczyć Kuby, ale tego się nie spodziewałam. Nie mam pojęcia jakich słów użyć. Już nawet nie chodzi o to, że mam tą odpowiedź wygłosić przed Agą i Focusem. Ja po prostu tej odpowiedzi nie znam. Albo znam, tylko nie chcę jej ujawnić. Nigdy nie zadałam sobie tego pytania. Nie chcę. Nie. Po prostu nie.

- No dawaj, Zuzka – żartuje sobie Focus – Opowiadaj, co tam czujesz do naszego Adonisa. – Jestem mu wdzięczna za to, że się odezwał i trochę rozluźnił atmosferę.

- A skąd pomysł, że w ogóle coś do niego czuję? – Chwytam się każdej możliwej okazji, żeby jakoś wymigać z tej niezręcznej sytuacji.

- Focus, przeszkadzasz. Jak już zostałeś, to siedź cicho i się nie śmiej. Zuzia, oczywiście jeśli nie chcesz, to nie musisz mówić. Chodzi o Olgę. Ona otwarcie przyznała, że jest bardzo zakochana w Kubie. Uważa, że problemem jesteś ty, stąd moje pytanie.

- Jestem problemem? Stoję na drodze jej miłości do Kuby? – uśmiecham się - Wydaje mi się, że jego uczucia się liczą w tej sprawie, nie moje. Albo też jest w niej zakochany, albo nie.

- Ale wszystko właśnie prowadzi do ciebie.

- Wszystko prowadzi do ciebie, Zuza – wygłupia się Focus, a ja cieszę się, że został – Kurwa, Aga, daj dziewczynie spokój. Sprawa jest prosta. Olga zakochała się w Kubie, Kuba zakochał się w Zuzce i to ma znaczenie. To, co czuje Zuza nie powinno nas interesować. Olga jej nie lubi i to czy Zuza odwzajemnia jego uczucia akurat niczego nie zmienia. I tak jej nie będzie lubiła. – Teraz to ja lubię Focusa jeszcze bardziej .– Jakie baby są skomplikowane – żartuje dalej.

- Dzięki – mówię i dodaję – Aga ja wiem, jak sprawa wygląda. Wiem, do czego dążysz, ale nie wiem, naprawdę nie wiem, czy między mną a Kubą coś będzie. Nie wiem nawet, czy to, co Focus powiedział jest prawdą. Poza Olgą nikt nie deklarował swoich uczuć. Ona jest… - przerywam, bo nie wypada użyć żadnego przymiotnika, który sunie mi się do ust – Zakochana w Kubie i negatywnie nastawiona do mnie. Uprzedzając twoje kolejne pytania. Nie jestem z Kubą, nie jestem zła na Olgę, w grupce nie jest tak źle i dam radę, a moja relacja z Kubą się poprawiła. Nie uważam go już za kretyna, tak jak mówiłam kilka dni wcześniej.

- Dobra Zuzia, w porządku. A ty, Focus, zawsze musisz wcisnąć te swoje trzy grosze? – Aga zaczyna się śmiać.

- Muszę, bo to jest śmieszne. A Olga… - teraz to on się zatrzymuje i uśmiecha się do mnie znacząco. Chyba mamy podobne zdanie w tej kwestii.

- Olga nie wyjedzie. Mówi tak tylko, żeby wzbudzić zainteresowanie – idealnie to ujął – Aga, daj już spokój. Nie dzieje się nic złego.

- Dziękuję za pomoc. Jesteś wprost nieoceniony – przedrzeźnia go – Zuza, mam tylko prośbę, żebyś nie kłóciła się z Olgą. Kubę też poprosiłam o to samo. Powiedział, że postara się załagodzić sprawę. Możesz iść.

- Dzięki. – Patrzę na Focusa i rozbawiona wychodzę z sali.

CZY JESTEM ZAKOCHANA W KUBIE?

Teraz udało mi się uniknąć odpowiedzi, ale wiem, że prędzej, czy później trzeba będzie jej udzielić. Nie przed Agą i Focusem, lecz przed sobą samą. Aga musiała zadać Kubie to samo pytanie. Ciekawe jaka była jego reakcja, kiedy usłyszał : ,,Czy jesteś zakochany w Zuzi?” Jeszcze bardziej interesuje mnie, co odpowiedział. Ja, Zuzanna wymigałam się od odpowiedzi, więc jak mógł zachować się on?

,, Normalna akcja, że tak.” ?

,, Normalna akcja, że nie.” ?

,, Normalna akcja, że…” ?

Mój powód rozmyślać akurat staje przed mną.

- Gadałaś z Agnieszką? – pyta, widząc, że wyszłam właśnie z pokoju animatorów.

- Tak.

- I jak poszło? – uśmiecha się. Ciekawe, co sobie teraz myśli.

- W porządku. Focus ratował sytuację – śmieję się, mając nadzieję, że nie będzie już drążył tego tematu.

- Co jej o mnie powiedziałaś ? – pyta, poruszając brwiami i lekko rozchylając usta.

- Skąd wiesz, że rozmawiałyśmy o tobie? Znowu włącza ci się egocentryzm ? – próbuję obrócić jego pytanie w żart.

- Zuza, jestem pewny, że tym razem, na sto procent moje imię padło chociaż…Hmmm… dziewięć razy.

- Dlaczego dziewięć ? A nie dziesięć? – pytam zaciekawiona.

- Bo dziesięć byłoby oczywiste, a ja nie jestem oczywisty. – No tak…To przecież Kuba. Wszystko robi inaczej. Nawet zaokrągla do dziewięciu.

CZY JESTEM ZAKOCHANA W KUBIE?

- Zadała mi śmieszne pytanie. – Czemu nie mielibyśmy o tym porozmawiać ?

- Śmieszne?? – udaje zdziwienie.

- Tak, nawet bardzo.

- Chyba się domyślam jakie, bo mi zadała podobne – jestem pewna, że mnie prowokuje.

- Odpowiedziałeś?

- Zakładam, że nasze odpowiedzi były podobne – uśmiecha się zalotnie.

- A skąd wiesz, co ja odpowiedziałam??

- Nie wiem, ale możesz mi powiedzieć.

- Mogę, ale nie chcę.

- Nie chcesz, ale możesz. – Jejku, jaki on jest…

- Jak będę chciała to powiem.

- I jak ja będę chciał, to też powiem.

- W porządku.

- W porządku – powtarza po mnie, a po chwili dodaje – A możesz powiedzieć chociaż, czy twoja odpowiedź zawarta była w jednym słowie?

- Zakładasz przecież, że nasze odpowiedzi były podobne, więc powinieneś wiedzieć – śmieję się.

- Czyli nie było to jedno słowo? – chcę odpowiedzieć, ale dostrzegam, że Jola i Damian idą w naszym kierunku. Widzę, że przyjaciółka bardzo chce coś powiedzieć, ale nie robi tego, kiedy dostrzega, kto stoi obok mnie.

- Co nowego u wielbiciela Zuzy? – wypala Kuba, a cała nasza trójka patrzy na niego z ogromnym zaskoczeniem. Spogląda na mnie i z uśmiechem mówi:

- No co? Mówiłem, że nie jestem oczywisty.