Wiieeersz <*> Pʀᴢᴇɪɴᴀᴄᴢᴇɴɪᴇ

marzenia skryte pośród skał

wariat szybuje nad nimi zakłóca bliskość ścian

uwalnia woń z kwiatów co kolor zgubiły

zdrada bólem nie waży

ogród niebem w snach

*

wszystko co ziemi obrazem nieustannie ogrzewa słońce

krwawe łzy tną zwątpienie

strzępki sumień białe ślady

nie parzy płomień w lustrze ciało ranią kawałki srebrzyste

zwęglony zeszyt z nutami

i czasie strumieniu

w szklanych ścianach duszy sprzecznych doznań

widzę światło złudnych cząstek

w zaułku myśli tonie

kryształ umysłu rozbity w pył

nucę muzykę

stęsknionych pustych trumien

*

wznosi się coraz niżej mrokiem oświetla drogę

ciałem swym rani kolce

drzwi do siebie

progiem

żagiel wyzwala tajfun ciało myśli przygniata

instrument gra muzyką

pieniądz resztę

wypłaca

wszystko pod księżycem odwrotną świeci stroną

kopiec z piasku topnieje

lodowce zasypać

mogą

zawiść usnęła w przyjaźni miłość daleko za nami

mózg defektem umysłu

odbiciem w obrazie

rani