Poprzednie części: Wiieeersz <*> Uśmiech pomimo...

Wiieeersz <*> Istota Sekwencji

Błękitne skalpele spowiły horyzont.

Szkarłatne kryształki krwi,

wchłonęły orbity,

wiecznie niestabilnych planet.

Jednokierunkowy uścisk czasu,

nałożył pętle,

w cieniu przezroczystych szubienic.

Wówczas w lustrzanej przestrzeni,

ujrzało siebie.

Obraz będący nim.

Wiedziało co zrobić.

Podniosło kamień. Usłyszano uderzenia.

Trwały na tyle długo, by móc zwątpić.

Wskrzesiły ogień.

Odwrotna strona mroku poczęła poranki,

wskrzeszając cienie.

Zakryły brzask światłem fałszywej jutrzenki,

lecz w ożywczej dłoni słońca,

rozkwitły stokrotki,

zroszone płaczem spalonych wierzb.

Zadrgała galaktyczna pajęczyna.

Poczuła we wnętrzu nowe rozdanie,

wielu możliwości.

Lud kolejny już raz,

rozporządza nimi według uznania.

Na szachownicy wszechświata,

skupione na grze, szare istoty spraw.

W nieustannym ruchu,

przeczesują nieskończoną przestrzeń.

Z urodzinowego tortu,

dziecko wydłubuje,

lśnienie cukrowych łez.

Następne części: Wiieeersz <*> *** Muzyka Łąki Wiieeersz <*> Jakżem Zbłąkany w Mej Duszy Splocie Wiieeersz <*> Istota Biblioteki

Komentarze (12)

Marek Adam Grabowski 22.07.2022
Niesamowity wiersz! Co za dobór słów. Pozdrawiam 5
Marek Adam Grabowski 22.07.2022
I jestem pierwsza osobą!
Dekaos Dondi 22.07.2022
Marek Adam Grabowski↔Dzięki:)↔No... nie zawsze tak jest. Jam samokrytyczny.O!
No zapewne pierwszą:)↔Pozdrawiam?:))
słone paluszki 22.07.2022
Wiersz przeczytam rano ze świeżą głową, prosto z lodówki?
Dekaos Dondi 22.07.2022
Słonkowe Paluszki↔Tylko nie przedobrzyj z czasem spędzonym w lodówce, bo nie przeczytasz?:)
Pobóg Welebor 23.07.2022
Ach, ja muszę później, żeby pojąć, co tu się odprawia ?
Pobóg Welebor 23.07.2022
Ujrzało siebie, ale co? Później jest mowa tylko o dziecku... Ale wiersz extra. Jednokierunkowy przepływ czasu założył pętle w cieniu przezroczystych szubienic: to najbardziej.
Pozdrawiam ?
Dekaos Dondi 23.07.2022
Pobóg Welebor↔Dzięki:)↔Wolałbym nie tłumaczyć, co i jak, by każdy mógł według siebie.
Pozdrawiam ?:)
Aisak 23.07.2022
Skalpel, krew, przezroczyste szubienice - odczytuję jako zabieg. Śmierć kliniczna?
Ale może niedosłownie, aż tak...

Wg mnie Polska przeżywa teraz śmierć kliniczną, a jakieś znachory próbują sztucznie podtrzymać ją przy życiu.

Tak przeczytałam Twój wiersz Dekaosie, wiersz patriotyczny z pięknym słownictwem i metaforyką, jak zauważył Marek.
Pozdrawiam?
Dekaos Dondi 23.07.2022
Aisak↔Dzięki:)↔A widzisz. Też umiem patriotyczne?:)↔Może kiedyś napiszę opko. na kanwie tego tekstu.
Pozdrawia ?:)
szopciuszek 23.07.2022
Hej, nie wiem, co powiedzieć o tym wierszu. Jest jednocześnie taki bliski np. "szachownica wszechświata", "galaktyczna pajęczyna", ale też odległy jak te "błękitne skalpele", czy czas nakładający pętlę. Na pewno nie zrozumiałam wszystkiego, ale nie o to chodzi w wierszach. Wiele za to poczułam, jak widać ;) Świetna robota, Chaosku :)
Dekaos Dondi 23.07.2022
Szopciszkowa↔Dzięki:)↔To dość dziwny tekst, w swoim przesłaniu. Jak rzekłem wyżej w komciu, może kiedyś wytłumaczę↔Pozdrawiam?:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania