Pokaż listęUkryj listę

Wiieeersz <*> Pryzmatowy obraz

Inspiracja,

na ile zapamiętałem,

tekstem: "Pryzmat''

----------------------

  

 

na przezroczystości

z kolorowych ziarenek piasku

wysięgnikami wyobraźni układasz obraz

    

maciupeńkie kamienne puzzle

uderzają miniaturowo

ranisz dłoń skończonością tafli

    

tej niechcianej barwy

pomimo...

tobie brakowało

    

rozmazujesz w prześwitujące smugi

ku wzmocnieniu przyklejasz jakby cząstki siebie

tak często raniły kazały cierpieć

odnaleźć sens w niezrozumianym świecie

     

ostatnie ziarenko największym ciężarem

choć dziwnie lekkie niczym piaskowy pył

     

wnikasz w niedokończony obraz

przeistacza się w pryzmat

wyśniony świat który jednak ułożyłaś

  

z zewnątrz prześwitują twoje najpiękniejsze barwy

pomiędzy krawędziami odczuwasz obecność

   

gdziekolwiek

jesteś

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (17)

  • rozwiazanie dwa lata temu
    Ciekawy proces składania obrazu. Pozdrawiam ?
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Rozwiazanie↔Dzięki:)↔Nie zapamiętałem całości inspiracji, a tekstu... już nie ma.
    Pozdrawiam?:)
  • Pobóg Welebor dwa lata temu
    Barwy w odwrotnym pryzmacie tworzą białe światło, można długo rozkminiać ten text.
    Z Bogiem ?
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Pobóg Welebor↔Dzięki:)↔Pink Floyd ma taką okładkę, na "The Dark... "↔Pozdrawiam?:)
  • Piotrek P. 1988 dwa lata temu
    Ten wiersz wydaje się być inspirowany jakimiś niezwykłymi snami albo wizjami. Można w myślach odlecieć do innego, lepszego świata.

    ? ? ? ? ?, pozdrawiam ?
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Piotrek P. 1988↔Dzięki:)→Zapewne Autorka "Pryzmatu" jest już w lepszym świecie.↔Pozdrawiam?:)
  • Atriskel dwa lata temu
    Najpiękniejsze barwy? Ale skąd, gdy cały wiersz taki smutny, szary, ponury ... bo taki miał być myślę.. by poczuć ten deszcz pochmurnych dni...
    Kamienne puzzle- jakbyś grób zakopywał.. te barwy to jakby wspomnienia, które próbujesz wyłowić .. żeby zabić ból, tęsknotę, cierpienie.... żeby się sztucznie pocieszyć.

    bo gdzie ten sens życia polazł? Czy zamieszkał w obrazie- fotografii Twoich wspomnień ?
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Atrislel↔To tekst, na kanwie osoby, co już nie żyje. Niestety, wykasowała swoje teksty:)
  • Atriskel dwa lata temu
    Dekaos Dondi Przykro mi... rzeczywiście smutkiem powiało
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Atriskel↔Trza wierzyć↔Smutkiem Tu. Nieskończoną radością↔Tam:))
  • Atriskel dwa lata temu
    Dekaos Dondi a nie lepiej zamienić tam na tu?
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Atriskel↔Może i lepiej, jak rzekłaś. To chyba też zależy od której strony spojrzeć i w jakiej akurat chwili egzystencji?:)↔Ech... czasami za dużo... dyplomuje:))
  • Atriskel dwa lata temu
    Dekaos Dondi Już lepiej, żeby radość więcej gościła tu i tam, bo smutek zawsze sobie znajdzie drogę, aby gdzieś się wkraść.
    Moja odpowiedź też dyplomatyczna ha ha ... jak w życiu bywa jest czas na łzy i jest czas na śmiech :-))
    ... niedokończony obraz to jakby ktoś niegotowy na śmierć był ... lecz na to nigdy dobra pora ..
  • Atriskel dwa lata temu
    Aż smutkiem zawiało..
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Atriskel↔No nie. Aż tak źle nie jest. Czasami człeka coś najdzie. Jam raczej pozytywny?:)
  • Atriskel dwa lata temu
    Dekaos Dondi Nie ma nic złego w pisaniu czegoś od serca ... to właśnie jest najpiękniejsze, że właśnie z serca płynie i porusza czytelnika
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Atriskel↔Ano tak. Zaiste!↔Tyś nietuzinkowa pozytywnie jest?:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania