Ƥɾzყsեɑń, tɑƙ ϲzყ Ӏղɑϲzҽj

kwiaty na łące żółto błękitne

wspomnieniem kwitną minionych dni

tulą do wiatru

by zaniósł nad rzekę

siłę co jeszcze ostatnim tchnieniem

pozwala nie tonąć

o brzegu śnić

 

kolczasty balsam pluszowe ciernie

w tym zaplątaniu zrodzony świt

drapieżny chaos

koło napędza

wodę wciąż kusząc powabnym brudem

gdy znowu w ciszy

umiera krzyk

 

szpula życia wagę wciąż traci

aż kiedyś zniknie splątanie chwil

udławi się czas

w gardle klepsydry

horyzont blasku słońca nie skusi

tam w dali przystań

zamglona lśni

Ƥɾzყsեɑń, tɑƙ ϲzყ Ӏղɑϲzҽj
Autor: Dekaos Dondi
Czytano 38 razy
Data dodania: 14.01.2022

Średnia ocena: 4.7  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (8)

  • Piotrek P. 1988 2 tygodnie temu
    Bardzo udany wiersz. Można się rozpłynąć w wyobraźni, marzeniach.
    5, pozdrawiam :-)
  • Dekaos Dondi 2 tygodnie temu
    Piotrek P.↔Dzięki:)↔Ano można. Każdemu, jak pasuję :)↔Pozdrawiam:)
  • Cicho_sza 2 tygodnie temu
    Szpula życia mnie najbardziej ujęła i, że wagę traci. Tak się nam nić życie z tej szpili rozwija i coraz mniej na niej zostaje, stąd tej wagi tracenie.

    Tak nostalgicznie DeDo dzisiaj. Skotlowanie myśli, ale tak w kontrolowany sposób. Serdeczności.
  • Dekaos Dondi 2 tygodnie temu
    Cichoszka↔Właściwie rozszyfrowałaś szpulę:)↔Ano. Tak jakoś... nostalgowo:)↔Też Serdeczności:)
  • Bożena Joanna 2 tygodnie temu
    Życie jak splątana nić w rękach trzech bogini, które mogą ją uciąć i zatrzymać w nieznanej przestrzeni.
    Pozdrawiam!
  • Dekaos Dondi 2 tygodnie temu
    Bożeno Joanno↔Dzięki:)↔Ciekawe przyrównanie:)↔Pozdrawiam:)
  • Marek Adam Grabowski 2 tygodnie temu
    Świetny wiersz, zwłaszcza te żółto-błękitne. Pozdrawiam 5
  • Dekaos Dondi 2 tygodnie temu
    Marek Adam Grabowski↔Dzięki:)↔Lubię taki zestaw kolorów:)↔Pozdrawiam:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania